پستو

 مدتها بود تنهایی قدم زدن رُ تجربه نکرده بود...

تاریکترین جای پارک رُ برای نشستن انتخاب کرد...

عجب جای آشنایی!

شبیه همون جایی بود که اولین بار نشسته بودن.

به یاد همه ی چیپس هایی که در چنین روزی با هم خورده بودن چند تکه چیپس خورد...

 

 

پ ن :

خیلی وقت بود منتظر چهارشنبه ای بودن که نُهم بشه!

کلمات کلیدی : کدهای جاوای برای وبلاگ